Skip to content

Fukuda criteria

In 1994 zijn de Fukuda criteria gepubliceerd. Hoewel de criteria zeer frequent gebruikt worden, zien zij de malaise na inspanning als mineur criterium en worden nogal wat criteria gebruikt, die slechts subjectief zijn en niet objectiveerbaar. Ze zijn aanvankelijk in het leven geroepen – niet voor klinisch gebruik – maar voor wetenschappelijk gebruik, om bij onderzoek de te onderzoeken groep mensen zo uniform mogelijk te maken.

Maak een afspraak

“Behandeling op maat met persoonlijke aandacht en tijd voor de patiënt

Hoofdcriterium

klinisch geëvalueerde chronische vermoeidheid die:

  • Onverklaarbaar is
  • Continue aanwezig is, of herhaaldelijk terugkeert
  • Nieuw is, of een duidelijk begin heeft (niet het hele leven al aanwezig)
  • Niet het resultaat is van voortdurende belasting
  • Niet duidelijk minder wordt door rust
  • Een aanzienlijke afname van het vroegere activiteitenniveau op het gebied van werk, studie, sociale of persoonlijke activiteiten tot gevolg heeft.

Nevencriteria

Het tegelijkertijd voorkomen van tenminste vier van de volgende symptomen. Deze symptomen moeten allemaal een periode van tenminste zes achtereenvolgende maanden aanhouden of gedurende deze periode van 6 maanden steeds weer terugkeren. Ze mogen niet reeds hebben bestaan voor de vermoeidheid begon. In dat geval tellen ze niet mee.

  • De patiënt geeft aan dat hij of zij een verslechtering van het korte-termijn geheugen of van het concentratievermogen ervaart die zo ernstig is dat het een aanzienlijke vermindering van het vroegere activiteitenniveau op het gebied van werk, studie, sociale of persoonlijke activiteiten tot gevolg heeft
  • Pijnlijke keel
  • Gevoelige cervicale of axillaire lymfeklieren
  • Spierpijn
  • Hoofdpijn die qua vorm, patroon en ernst nieuw is
  • Slaap waar de patiënt niet van uitrust
  • Na inspanning malaisegevoel dat meer dan 24 uur aanhoudt
  • Pijn in verschillende gewrichten zonder zwelling of roodheid.

Uitsluitingscriteria

de diagnose CVS mag niet worden gesteld als de vermoeidheid kan zijn veroorzaakt door of condities die de diagnose CVS uitsluiten:

  • Elke actieve medische conditie dat het voorkomen van chronische vermoeidheid kan verklaren, zoals onbehandelde hypothyroïdie, slaapapnoe of narcolepsie, en medicijnen met als nevenwerking vermoeidheid.
  • Sommige gediagnosticeerde ziektes kunnen terugvallen of kunnen niet volledig opgelost zijn tijdens behandeling. Als het voorkomen van zo’n conditie de aanwezige chronische vermoeidheid zou kunnen verklaren en als niet duidelijk onderscheiden kan worden dat de oorspronkelijke conditie volledig verholpen is door behandeling, dan kunnen zulke patiënten niet de diagnose CVS krijgen. Voorbeelden van ziektes die aan dit plaatje voldoen, zijn bijvoorbeeld chronische hepatitis B en C.
  • Elke diagnose, gesteld in het verleden of huidig, van een belangrijke depressieve stoornis met psychose of melancholische eigenschappen:
    – Bipolaire affectieve stoornissen
    – Schizofrenie van elk subtype
    – Misleidende stoornissen van elk subtype
    – Dementie van elk subtype
    – Anorexia nervosa
    – Boulimie nervosa
  • Alcohol of misbruik van andere middelen
  • Ernstige obesitas (BMI >= 45)
  • Elke onverklaarde abnormaliteit ontdekt tijdens onderzoek of andere testen die een uitsluitingscriterium suggereren, moeten uitgeklaard worden vooraleer verder geclassificeerd wordt.

Condities die de diagnose CVS niet uitsluiten

  • Elke conditie die hoofdzakelijk door symptomen wordt bepaald die niet kunnen bevestigd worden door diagnostische laboratorium testen, inclusief
    – Fibromyalgie
    – Angststoornissen
    – Somatoforme stoornissen
    – Non-psychotische of melancholische depressie
    – Neurasthenie
    – Meervoudige chemische sensitiviteit (MCS)
  • Elke conditie oder specifieke behandeling, voldoende om de symptomen te verminderen, gerelateerd aan de conditie en voor welke de geschiktheid van de behandeling gedocumenteerd is. Vb. hypothyroïdie of astma
  • Elke conditie, zoals de ziekte van Lyme of syphillis, dat behandeld werd met definitieve therapie, voor de ontwikkeling van chronische symptomen.

Keiji Fukuda, M.D., M.P.H., Stephen E. Straus, M.D., Ian Hickie, M.D., F.R.A.N.Z.C.P., Michael C. Sharpe, M.R.C.P., M.R.C. Psych., James G. Dobbins, Ph.D., Anthony L. Komaroff, M.D., F.A.C.P. and the International Chronic Fatigue Syndrome Study Group. Title: The Chronic Fatigue Syndrome: A Comprehensive Approach to its Definition and Study. Bron: Annals of Internal Medicine, Vol. 121, December 15, 1994, pp. 953-9

Meer informatie over Stichting Cardio Zorg?